Kunst. We blijven er oog voor houden. Sinds deze week is er weer nieuwe kunst te vinden in de gangen van gebouw A. Dit keer heeft kunstenaar Wim Albrink onze muren verfraaid met zijn portretten.

Wim Albrink gebruikt de kunst als medium om te vertellen. Hij vertelt over de mensen, die hij in het portret weergeeft. Daarbij schildert hij hun ziel, verweven met de desbetreffende geschiedenis van het model en onthult zo doende hun lot. Hij toont op deze manier waarheden, die zijn modellen zelf soms slechts vermoed hebben. Wat verborgen is, wordt zichtbaar en voelbaar gemaakt. Facetten van een persoonlijkheid, komen zo aan het licht. Zoals ook in zijn dagelijkse leven als docent bij Hee-art (Heerlen) en aan de Vrije Akademie ZOM ( Kerkrade), beschrijft hij de onderwerpen en omstandigheden op zijn eigen impulsieve, passionele met humor doorweven manier. Steeds met ontdekkingsgeest, nieuwsgier, bereid tot verwondering over zijn onderwerp en over zichzelf, ontstaan de werken onbeperkt en krachtig. Daarbij brengt hij zelf zijn gehele denken, kunnen en persoonlijkheid mee in het ontstaansproces.

Zijn schilderstijl is, zoals hijzelf, zeer snel en direct. Niets verhullend zet hij zijn onderwerpen op het doek. Daarbij – zoals ook op andere gebieden – is de persoonlijke vrijheid belangrijk voor hem. De toeschouwer van zijn werk dient een zweem van de afgebeelde mens waar te nemen en kan vermoeden, hoe deze persoon zichzelf waargenomen en vermoed heeft. Leraar te zijn, schilderen te kunnen is voor Wim een roeping. Wim Albrink zegt:" De mens is voor mij een reis. Ieder lichaamsdeel moet afgetast worden. Daarbij komt nog de individuele mimiek en gestiek, die als verkeersborden naar het doel der gehele "verbeelding" leiden.

Wim heeft geëxposeerd in Nederland en Duitsland en onder andere op TV meegewerkt aan ‘Sterren op het doek’ van Omroep Max, waar hij Job Cohen heeft geportretteerd. Hij gebruikt de kunst als medium om te vertellen over de mensen die hij in het portret weergeeft.